کد مطلب:212863 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

دفاع از هشام بن حکم
در طول تاریخ هر كس كه دفاع بیشتر از حق امامان معصوم (ع)، و حمایت كامل تر از حریم عقیدتی تشیع نموده، بیشتر مورد طعن بوده، و در این راستا نه تنها خود او بلكه مكتبش نیز هدف بوده است. و بر این اساس بود كه مخالفین و دشمنان، آگاهانه، برای شكستن شخصیت علمی هشام و ویران كردن بناهای فكری و اعتقادی او و بی اثر نمودن كلام برنده تر از صد هزار شمشیرش، درباره اش گفته های طعن آمیز بسیار ساختند و تهمت های ناروا پرداختند، و آنها را به دست دوستان تنگ نظر و حسود پراكندند. خواسته آنان این است كه ما از دوستی هشام برگردیم، و باورمان را به او، به خاطر ادعاهای پوچ و بی اساس و داستان های ساختگی شان، از دست بدهیم. [1] .

مرحوم آقای صفائی در كتاب هشام بن الحكم چنین می گوید:

اموری چند به هشام نسبت داده شده كه بعضی از آنها بر فرض صحت انتساب، نقص بزرگ بلكه كفر است و بعضی از آنها بر فرض صحت انتساب، نقض و عیب نیست. ما آن امور را ذكر كرده و دفاع مربوط به آن ها را هم از نظر خوانندگان محترم می گذارنیم:



[ صفحه 441]




[1] رجوع شود به شافي، ص 12 و 14 و الامام الصادق، مظفر، ج 2، ص 189، و المراجعات، مراجعه 110، ص 334 و قاموس الرجال، ج 9، ص 361 و الامام الصادق، اسد حيدر، ج 3، ص 95.